Gizemli Satırlar- Çocuk öyküleri,öykü-masal- yatişkinler için yazılar

  Bölüm 3:  Zehir ve Direniş  Kasaba, Velmoria’nın zihinsel sisinden kurtulmuştu, ancak gerçek kabus henüz başlamamıştı. Çünkü bu sefer, düşman sadece akılları değil, bedenleri de hedef alacaktı.   Kasabanın sokaklarında garip bir koku yayılmaya başladı. İlk başta kimse fark etmedi. Ancak sabahın ilk ışıklarıyla birlikte, insanlar nefes almakta zorlandıklarını fark ettiler. Bitkinlik, halsizlik ve açıklanamayan acılar kasabayı ele geçirmişti.  Zyphora’nın Sessiz Katliamı  Kasaba  zehir kokuyordu.   Önce su değişti. Çeşmelerden akan su acı bir tat bırakıyordu. Kimse içemedi.   Sonra hava değişti. Nefes almak zorlaştı. İnsanlar boğazlarında yanma hissetti.   Ve ardından, ilk bayılmalar başladı.   Zyphora,  zehirli büyülerin efendisi, kendi zehirli fısıltılarını kasabanın üzerine bir lanet gibi yaymıştı.   "Beni unutmuş muydunuz? Gerçekten mi? Size hatırlatacağım: Yaşam, benim zehirlerim karşısın...

  4. Bölüm. Aynadaki Ağaç  Zehirli ağacın laneti çözülmüş, çirkin kardeşler yüzlerinden değil kalplerinden güzelleşmişti. Kasabanın sessizliği ilk kez huzurdan kaynaklanıyor, rüzgâr dalların arasında korku değil, şükür fısıldıyordu. Ama Güven’in içinde silinmeyen bir yankı vardı: Ağaç ona dilek hakkı vermişti… ve o istememişti. O dileği isteyerek değil, susarak geri çevirmişti. Fakat fısıltılar toprağın altını boş yere dövmezdi. Bir gecedir rüyalarında o ağacın gövdesinde başka bir ağaç beliriyordu: gözleri vardı. Gözleri onun kendi gözleriydi. O sabah, Güven uyandığında bir değişiklik vardı. Evde her şey yerli yerindeydi ama dışarısı sessizdi, fazlaca sessiz. Gökyüzü griye yakın bir mor, kuşlar görünmüyordu. “Bugün hava farklı kokuyor,” dedi Fürüze. Nevra, “Bir sessizlik gelmiş, ama susmamış gibi,” dedi. Güven’in o gün kalbi nedenini bilmediği bir biçimde ağırdı. Ayakkabısını bağlarken parmaklarının ucunda taş gibi bir karıncalanma hissetti. O an dışarıdan bir ses gelmeden, i...

  SEKİZİNCİ BÖLÜM: GELECEĞİ ŞEKİLLENDİRMEK  Sabah, kamp alanında çocuklar heyecanla bir araya geldi. Bugün onların büyük bir keşif yapacakları gündü. Sinem Hanım onları toplayarak yeni bir projeye başlamadan önce önemli bir yere götüreceğini söyledi.   "Bugün, doğayı korumak için su israfını önleyen projeler üretmeye çalışacağız. Ama önce, teknolojinin dünyaya nasıl yardımcı olabileceğini görmeliyiz. Şimdi, bir robot fabrikasını ziyaret edeceğiz!"   Çocukların gözleri parladı. Robotlar! Birçoğu daha önce böyle bir fabrikaya gitmemişti. Büyük bir merakla araçlara bindiler ve birkaç saat sonra, devasa bir teknoloji merkezine ulaştılar.   Fabrika kapılarından içeri girdiklerinde, dev makineler sessizce çalışıyordu. Çocuklar, üretim hatlarındaki robotların kusursuz bir düzenle bir araya getirildiğini izliyorlardı. Bazıları tarım için tasarlanmış, bazıları su yönetiminde kullanılacak akıllı sistemleri kontrol ediyordu.   Fabrika yöneticisi ço...

  ALTINCI BÖLÜM: ORMANIN ÇIĞLIĞI Sabahın ilk saatlerinde kamp alanında bir huzursuzluk vardı. Henüz gün ağarmamıştı, ama ormanın derinliklerinden gelen garip bir gürültü çocukları uykularından çekip aldı.   Sofia, gözlerini ovuşturarak çadırdan dışarı çıktı. Emil hâlâ uykulu bir hâlde mırıldandı: "Neler oluyor?"  Hızla Sinem Hanım’ın yanına gittiler. Kamp alanında bulunan herkes endişeliydi. O sırada gürültünün ne olduğu ortaya çıktı: motor sesleri. Ağır makineler ormanın içine dalmış, hızar sesleri yankılanıyordu.   Çocuklar hızla güvenli bir mesafeye ilerleyerek olanları gözlemlemeye başladı. Katana gözlerini kocaman açtı: "Ağaçları kesiyorlar!"  Turuncu kıyafetli işçiler, ormanın yasak bölgesinde devasa ağaçları birer birer kesiyordu. Bu bölgede orman koruma yasaları vardı, ancak sabahın erken saatlerinde kimsenin fark etmeyeceğini düşünerek işe koyulmuşlardı.   Ravi hiddetle fısıldadı: "Bunu nasıl yapabilirler? Orman bizim yaşam kaynağımı...

  3. Bölüm – Zehirli Ağacın İntikamı   “Bazı ağaçlar susmaz. Sadece insan olmayı unutmuşlara cevap verir.” Yıllar geçti.   Güven artık genç bir delikanlıydı.   Altın sarısı saçları rüzgârla dans ediyor, gözleri insanın içine sözcük söylemeden bakabiliyordu.   Onu gören herkes “bir ışık” geçti derdi ardında.   Ama dört çirkin kardeşi onun parıltısına kördü.   Çünkü insanın kalbi kıskandığında, gözüne düşen perde yalnızca başka yüzlere kapanmaz — kendi vicdanına da duvar olur. “O hepimizi gölgede bırakıyor!”   “Biz de onun gibi doğabilirdik!” “Oysa bizi bu köy lanetledi!” Kardeşleri günbegün büyüyen bir iç sancısıyla kıvrılıyor, Güven’in her gülüşünde daha da kararıyorlardı.   Ve bir gün, en büyükleri bu nefrete bir plan biçti.   “Eğer ondan kurtulursak… belki de bizim yıldızımız parlamaya başlar.” Plan karanlıktı.   Köyün dışında, uğursuzluğu yüz yıllardır anlatılan bir ağaç vardı....

  BİRLİKTE ÇALIŞMANIN ZORLUKLARI     Sabahın erken saatlerinde kamp  alanında hafif bir telaş  vardı. Çocuklar,  artık buraya iyice alışmışlardı ama  gerçek anlamda bir ekip olarak  çalışmaları gerektiği gerçeğiyle  yüzleşmeye başlıyorlardı. Kahvaltıda  herkes bir şeyler anlatmaya başlamıştı.   Sofia’nın sesi diğerlerinden bir tık daha yüksek çıktı:   "Tamam, dünkü bitki sensörleri harikaydı ama bugün ne  yapıyoruz? Biri bize söylesin!"  Fransız Camille, derin bir nefes alıp parmaklarını masaya  vurdu.   "Önce bir strateji belirlememiz gerek. Herkes kendini  tanıtmalı, kim ne yapabilir bilmiyoruz bile."  Emil başını sallayarak çatalıyla oynuyordu.   "Bazı şeyler fazla konuşuluyor. Ben mühendislik  kısmına bakarım, kim uğraşıyor?"   Tam bu sırada Katana, elinde kampın ilk çalışma planıyla  içeri girdi.   "Öğretmenler ekipleri ayırmış. Dört ...

  Bir Masal Başlıyor: Yarın Yeni Serimize Kavuşuyoruz!   Sevgili okur, kalplerimizi ısıtacak, hayal gücümüzü harekete geçirecek ve tüm dünya çocuklarını kucaklayan yepyeni bir hikâye serisine başlıyoruz! Bu seride, sadece eğlenceli maceralar değil, aynı zamanda dostluk, cesaret, adalet ve sevgi gibi en değerli kavramları birlikte keşfedeceğiz.   Hangi kıtada, hangi kültürde olursa olsun, her çocuğun kalbinde taşıdığı ortak değerleri ve hayallerini bu hikâyelerde bulacaksınız. Peki, bu serinin kahramanları kimler olacak? Ne tür sürprizler bizi bekliyor?Şimdilik bunları saklı tutuyorum—ama yarın, ilk bölümü okuduğunuzda büyük bir dünyanın kapılarının aralandığını hissedeceksiniz!   Hazır olun, çünkü yarın yeni bir yolculuk başlıyor. Görüşmek üzere!    26.05.2025 Mesime Elif Ünalmış 

  Plüton – Bilinmeyenin Eşiğindeki Son Macera   Bilge Ruh, çocukları geri dönüş hazırlıkları yaparken izliyordu. Uzayın sonsuz karanlığı içinde, Dünya’ya dönüş için enerjileri çok azalmıştı. Ancak Ali huzursuzca etrafa bakıyordu.   — “Doğrusu burada tüm gezegenleri ziyaret ettik. Açıkçası Plüton’u da görmeden gitmeyelim,” dedi.   Herkes birbirine baktı. Yiyecekleri tükenmiş" enerjileri  çok düşük ve yolculuk her zamankinden daha tehlikeli hâle gelmişti. Ama Plüton’u görmeden geri dönmek onlara eksik bir keşif gibi hissettiriyordu.   Bilge Ruh gözlerini kısarak konuştu.   — “O halde oylama yapalım! Hiç yiyeceğiniz kalmadı. Buna rağmen gitmek istiyor musunuz?”   Bir anlık sessizlik oldu. Murat nefesini tutmuş, Ela kararsızca ellerini ovuşturmuştu.   Deniz yüksek sesle konuştu.   — “Eğer buraya kadar geldiysen, tamamlamadan dönmek olmaz!”   Efe gözlerini kocaman açtı.   — “Eksik ka...

  Mars – Yaşamın İzleri ve İnsanlığın Geleceği  Bilge Ruh’un ışıkları çocukları sarmalarken, bir anda çevrelerinde kızıl bir toz bulutu belirdi. Rüzgarın uğultusu, uzayın sonsuz sessizliğini delip geçiyordu. Mars’a varmışlardı. Ela titreyerek kollarını kendine sardı.   — Burada hava çok garip... Sanki hiç nefes alamayacakmışım gibi.   Bilge Ruh yavaşça çocuklara döndü.   — Mars, atmosferi çok ince olduğu için  Dünya gibi nefes almak mümkün değil. Burada oksijen seviyesi çok düşük. Eğer buraya insan yerleşimi olursa, hava üretme sistemleri geliştirmek gerekecek.   Efe toprak üzerine eğildi ve bir avuç kızıl kum aldı.   — Bu toprak neden kırmızı?   Ali bilimsel yönünü konuşturarak cevap verdi.   — Mars’ın yüzeyinde  yüksek miktarda demir oksit  var, yani burası aslında  paslanmış bir dünya gibi!   Tam o anda Deniz büyük bir kayaya yaslandı ve derin bir nefes aldı.  — Burada y...

  Uranüs – Sessizliğin İçindeki Gizemli Dünya   Bilge Ruh’un ışıkları çocukları sararken, kendilerini sonsuz bir mavi boşlukta buldular. Havada hafif bir sis dolaşıyor, uzaktaki ışıklar tuhaf bir şekilde dalgalanıyordu. Bir anda gözlerinin önünde buz mavisi Uranüs belirdi—soğuk, sessiz ve göz alıcı bir şekilde farklıydı.   Efe iç çekerek gezegene baktı.  — Burası çok sakin görünüyor... Ama sanki içinde bir sır saklıyor gibi.   Bilge Ruh hafifçe gülümsedi.   — Harika bir gözlem, Efe! Uranüs, Güneş Sistemi’ndeki en sessiz gezegenlerden biridir. Ama bu sessizlik, içinde çok büyük gizemler barındırıyor!   Zeynep şaşkınlıkla parmağını uzattı.   — Ama gezegen neden yan yatmış gibi görünüyor?!   Ali bilimsel yönünü ortaya koyarak açıkladı:   — Çünkü milyarlarca yıl önce devasa bir gök cismi Uranüs’e çarptı! Bu çarpışma ekseni eğdi ve gezegen neredeyse yana yatarak döner hâle geldi.   Murat gözle...

  Satürn’ün Halkaları ve Büyük Kriz  Uzay mekiği, büyüleyici halkalarıyla ünlü Satürn’e yaklaşırken, çocuklar heyecanla ekranlara kilitlenmişti. Bu gezegenin devasa halkaları uzayda zarifçe süzülüyordu, ancak kimse onların tam olarak nasıl oluştuğunu bilmiyordu.   Ali: “Burada gerçekten başka bir gezegenden daha farklı bir hava var. Merkür kavurucu sıcaklıktaydı, Venüs ölümcül atmosferiyle bizi korkuttu, Jüpiter ise devasa bir gaz okyanusuydu. Satürn… başka bir şey gibi!”   Sinem: “Astrolojide Satürn disiplin ve sınavları temsil eder. Belki de bu yolculukta bizi zorlayacak bir şeyler olacak.”   Bilge Ruh: “Satürn gerçekten muazzam! Halkaları buz ve kayalardan oluşuyor ve Güneş Sistemi’ndeki en ikonik görüntülerden birine sahip. Ancak gezegenin sırları bunlarla sınırlı değil! Titan ve Enceladus gibi büyüleyici uydular burada saklı…”   Titan ve Enceladus’un Gizemi   Ekip, Satürn’ün uydularına odaklanarak Titan’ın kalın turuncu at...

  Jüpiter’in Sırları Uzay mekiği, Güneş Sistemi’nin en büyük gezegeni olan Jüpiter’e yaklaşırken, çocuklar ekranlardaki büyüleyici manzaraya kilitlenmişti. Önlerinde devasa gaz bulutları, Büyük Kırmızı Leke ve halkalarla süslenmiş koca bir gezegen duruyordu.   Ali: “Bu şey devasa! Dünya bunun yanında minnacık kalıyor!”   Sinem: “Astrolojide Jüpiter şans ve bolluğu simgeler. Ama şu an bu devasa gezegenden çok da ‘şanslı’ hissetmiyorum.”   Bilge Ruh, çocukların sorularını dikkatle dinleyerek anlatmaya başladı.   “Jüpiter gerçekten büyüleyici bir gezegen. Gaz devleri arasında en büyüğü! Aslında katı bir yüzeyi bile yok—tamamen gazlardan oluşan bir dünya. Çıplak gözle bile görebilirsiniz çünkü Güneş’ten sonra sistemdeki en parlak cisimlerden biri.”   Büyük Kırmızı Leke ve Fırtınalar Ekip, mekiğin kameralarını Jüpiter’in ünlü fırtına bölgesine çevirdi. Büyük Kırmızı Leke, kızıl renkli kasırga gibi dönerek korkutucu bir görüntü oluşturuyo...

  3.BÔLÜM   Venüs’ün Öfkesi ve Kayboluş Çocuklar, uzay mekiğiyle Venüs’ün zorlu atmosferine doğru yol alırken heyecan ve endişe içindeydiler.  Kimileri gezegenin gizemini çözmek için sabırsızlanıyordu, kimileri ise korkularıyla yüzleşmek zorunda kalacağını biliyordu.   Mekiğin içindeki ekranda Venüs’ün yoğun bulutları belirmişti. Bu bulutlar sülfürik asit içeriyordu ve gezegenin yüzeyini görmek neredeyse imkânsızdı. Elif: “Burası hiç de romantik değil! Venüs, aşk ve güzellik gezegeni ama şu manzara çok korkutucu görünüyor.”   Can: “Bence burası ‘Lavlar Gezegen’ olmalı! Her yerde volkanlar ve kızıl kayalar var.”   Ekip iniş için en güvenli bölgeyi arıyordu. Ancak Venüs’te güvenli diye bir şey yoktu — yüksek basınç her şeyi ezebilecek kadar güçlüydü. Uzay mekiğinin özel koruyucu kaplamaları olmasa, içeridekiler  bir kutu içindeki soda gibi sıkışıp kalabilirlerdi!  Sonunda bir noktada iniş yapıldı ve kapılar açıldı. Ancak dışarı çıkmak...

  Bölüm 2: Merkür – Ateşin ve Buzun Dansı! Uzayın sonsuz karanlığında süzülen dokuz küçük kâşif, ilk gezegenleri olan Merkür’e yaklaşıyorlardı. Gezegenin yüzeyi gri, çukurlarla dolu ve ürkütücü bir sessizlik içinde görünüyordu.   Murat, Dünya’daki manzaraları hatırlayıp başını iki yana salladı.  — Burada ne ağaç var ne de hava. Sanki ölü bir gezegene gelmişiz gibi!   Ali, bilimsel yönünü konuşturarak cevap verdi:   — Aslında burası tam olarak ölü değil. Ama atmosferi olmadığı için Dünya gibi canlılık barındırmıyor. Sadece taş, kayalar ve eski kraterler var!   Tam o anda  Bilge Ruh, derin bir kahkaha attı ve çocuklara döndü.   — Hoş geldiniz, genç kaşifler! Merkür, Güneş’e en yakın gezegen ama en sıcak olanı değil! Çünkü en sıcak gezegen unvanı Venüs’e ait!   Ela şaşkınlıkla gözlerini açtı:   Nasıl yani? Güneş’e en yakın gezegen daha sıcak olmalı,  öyle değil mi? Bilge Ruh elini kaldırarak açıklamay...

 BÖLÜM 1: KAYIP KÜTÜPHANE VE SİHİRLİ YOLCULUK   Kasabanın en meraklı öğrencileri olan "9 küçük kâşif", öğretmenlerinin verdiği ödevi büyük bir heyecanla karşılamıştı. Konuları gezegenler ve evren  hakkında araştırma yapıp "bir proje ortaya koymaktı". Fakat bilgiye ulaşmanın oldukça zor olduğu bu kasabada, nereden başlayacaklarını bilmiyorlardı. "Kütüphaneye gitmeliyiz!". dedi Sinem, gözleri parlayarak.   Bir zamanlar kasabanın bilgi yuvası olan "eski kütüphane", yıllardır terk edilmişti. İçeri girdiklerinde örümcek ağları ve tozlar havada dans ediyordu. Tam raflara uzanacaklardı ki, "ortam bir anda karıştı."   BOOM!  Büyük bir ışık parladı ve "Bilge Ruh" ortaya çıktı!   "Meraklı çocuklar, hoş geldiniz! " dedi yaşlı ama neşeli bir sesle.  "Uzay hakkında bilgi mi istiyorsunuz? O halde sizi bir yolculuğa çıkarmalıyım!"  Çocuklar birbirlerine korku dolu gözlerle baktı. Ama bu ruh "fazlasıyla dostça" g...

 Luna’nın Dokunuşu Başlangıçta hiç istemiyordu. Evde bir hayvan beslemek… Hele bir kedi… Kendi korkuları vardı, alışkanlıkları vardı. Ama küçük bir çocuğun gözleri bazen dünyayı değiştirebilir. Kızının ısrarları, gözlerindeki o masum özlem, yalnızlığını anlatışı… Bir anne, çocuğunun mutsuzluğuna uzun süre kayıtsız kalamazdı. Sonunda, içindeki tüm tereddütlere rağmen, bir kedi aldı. Luna adını verdiler.   Luna eve ilk geldiğinde çekingen, ürkekti. Ama kısa sürede evi dolduran neşeye dönüştü. Kızının yalnız oyunlarını paylaştı, gece sessizce yanına sokuldu. O küçük patiler, boşluğu sessizce dolduran yıldızlar gibiydi. Geceleri usulca gelip sarılır, soğuk günlerde içleri ısıtan bir dokunuş olurdu. O küçük canlı, evde hiç duyulmayan bir müziğin notalarını tamamlıyordu.   Bir gün Luna’yı kucağına aldığında, içindeki eski korkuların kırıldığını hissetti. Sanki yıllardır kilitli bir kapı açılmıştı. Belki sevgi, böyle şeyleri değiştiriyordu. Belki bir küçük patinin doku...

  Ünlü Ağaçlar Cennette🌿✨ Sabahın ilk ışıkları Elmas Hanım'ın evinin penceresinden nazikçe süzülürken, Doğaç uyandı. Henüz yatağında gözlerini tavana dikmiş halde, babasının  yanan ahırda trajik bir şekilde hayata veda ettiğini hatırladı. Bu anılar her zaman içini acıtsa da, annesinin fark etmesini istemedi. Genç yaşına rağmen sorumluluk duygusuyla hareket eden Doğaç, lavaboya doğru ilerledi. Annesi Elmas Hanım ona sesleniyordu: “Doğaç, hadi kalk, işimiz var!”  Doğaç yalnızca 13 yaşındaydı ama olgun ve sessiz bir yapıya sahipti. Zayıf ve uzun boyluydu; ince yüz hatlarını masmavi gözleri tamamlıyordu. Bu gözler merhametle doluydu, tıpkı babası İhsan Efendi gibi. Babasının vefatından sonra, Elmas Hanım ile baş başa kalmışlardı. Doğaç, sadece ev işlerinde değil, okulda da başarılıydı. Kitaplara olan sevgisi büyüktü ve bu alışkanlığını emekli öğretmen olan annesinden almıştı. Elmas Hanım, eşi İhsan Efendi'nin ısrarı üzerine şehir hayatını bırakıp köyde yaşamaya başlamıştı. Ş...