Mira ve Mikroskobun Altındaki Dünya
Bölüm 12: Koku Bir Hatıradır
Mira çekmeceyi açtığında annesinin eski bir kutusu devrildi. İçinden dantel işlemeli, solgun mor bir fular düştü yere. Mira eğildi, fuları eline aldı. Kokladı. O an… zaman kırıldı.
Bir yaz öğleden sonrası, anneannesinin balkonu… sardunya kokuları, kurabiye tepsisinden yükselen vanilya buharı ve yavaşça esen rüzgârın taşıdığı lavanta sabunu…
Birden burnundan giren o soluk, kalbine bir hikâye yazdı.
O gün bilim okulunda öğretmenleri şöyle dedi:
“Bugün koku duyusunu inceleyeceğiz. Gözlem konumuz: limbik sistem ve koku hafızası.”
Mira'nın gözleri parladı. “Limbik sistem… bu adı daha önce duymuştum! Duyguları yöneten bölgeydi, değil mi?”
Öğretmen başını salladı. “Ve evet, koku sinyalleri doğrudan limbik sisteme gider. Bu yüzden bazı kokular anıları, duyguları tetikler. Oysa ses ve görüntü önce beynin başka yerlerine uğrar. Koku ise kestirme bir hat kullanır; bu da onu en güçlü hafıza tetikleyicisi yapar.”
Akşam Mira annesine fuları gösterdi.
“Bunu anneannem takardı değil mi?”
Annesi önce fulara, sonra kızının gözlerine baktı. Yavaşça gülümsedi.
“Evet... O fular, kokusunu hep taşırdı. Hani bazı insanlar gider ama kokusu kalır ya…”
Mira fısıldadı: “Sanki o koku bana sarıldı bugün.”
Gece defterine şöyle yazdı:
“Koku bir resim değil ama hatıra çizer. Kelime değil ama anı anlatır. Anneannemin kokusu zamanla değil, burun yoluyla bana dokundu bugün. Gözlerim değil, burnum ağladı.”
Ertesi gün okulda deney yaptılar: çocuklar gözleri kapalı bir şekilde farklı kokuları kokladılar—limon, kahve, sabun, kitap sayfası...
“Bu eski kitap kokusu…” dedi Derin, “bana ilk okuma bayramımı hatırlattı!”
“Bana göre sabun,” dedi Ali, “babaannemin banyosunu anımsatıyor!”
Mira: “Lavanta sabunu… anneannem. Fularındaydı hep.”
Sınıf bir an sustu. Koku, herkesin zihninde bir pencere açmıştı.
Öğretmen şöyle dedi:
“Bu yüzden kokular market stratejilerinde, terapi yöntemlerinde, hatta bazen kayıp anıları bulmada kullanılır. Hafıza yolculuğunda en kestirme araç: bir nefes dolusu koku.”
Evde Mira, Can’a küçük bir deney yaptı. Gözlerini bağladı ve bir mendile birer damla farklı kokular damlattı.
“Bu limon!” dedi Can.
“Peki bu?”
“Çimen mi bu?”
“Hayır, yeni biçilen kitap sayfası kokusu,” dedi Mira, gülerek.
Can şaşırdı. “Nasıl yani?”
Mira gülümsedi: “Demek ki kokular sadece burunda değil… hayal gücünde de çalışıyor.”
O gece Mira, anneannesinin fularını yastığının altına koydu. Uykuya dalmadan önce bir şey düşündü:
“Belki bazı insanlar anılarda değil, kokularda yaşamaya devam eder.”
Mira’nın Bilim Günlüğü
Limbik Sistem: Beynin duyguları ve hafızayı yöneten bölgesi. Koku sinyalleri doğrudan buraya gider.
Koku Hafızası: En uzun süreli duyusal bellektir. Tek bir koku, on yıllar önceki bir anıyı çağırabilir.
Anı-Tetikleyici: Bazı terapi yöntemlerinde koku, bastırılmış anıları canlandırmak için kullanılır.
Haydi Düşün, Kokla, Hatırla:
- En sevdiğin kokunun sende uyandırdığı anı nedir?
- Bir koku insanın “gitmemiş” gibi hissettirebilir mi?
- Sence bazı kokular doğduğumuzdan beri içimizde mi taşıdığımız duyguları hatırlatır?
- Eğer bir anını kokulayabilsen, hangisini seçerdin?
22.07.2025
Mesime Elif Ünalmış
Emeğe değer veren kalplere sesleniyorum—yorumlarınla buradayım.
Bu hikâye kişisel bir üretimdir. Lütfen emek ve yaratıcılığa saygı gösteriniz.”
Yorumlar
Yorum Gönder
Merhaba sevgili okuyucular, paylaştığım hikayeler ve yazılar hakkındaki düşüncelerinizi çok merak ediyorum! Yorumlarınız benim için çok değerli. Lütfen görüşlerinizi ve önerilerinizi paylaşmaktan çekinmeyin. Hep birlikte daha güzel bir topluluk oluşturalım! ✍️